Agat, według nauki Świętej Hildegardy, łagodzi odczyn zapalny po ukąszeniu przez owada:

„Gdy pająk lub inne robactwo wyleje swą truciznę na człowieka, która nie wniknie jednak w jego ciało, należy mocno rozgrzać agat w słońcu lub na gorącej jak ogień palonej cegle, po czym gorący położyć na bolącym miejscu. Ten kamień usunie ową truciznę i wyciągnie ją”. („Physica” Dzieło św. Hildegardy z Bingen)

Hildegarda wskazywała także na pomocnicze działanie agatu w regulowaniu objawów epilepsji, choroby alkoholowej i lunatyzmu:

„Człowiek, który ma padaczkę lub cierpi na lunatyzm, zawsze powinien nosić na skórze agat, a poczuje się lepiej.(…) Kto ma padaczkę, ten powinien na trzy dni włożyć agat do wody(..) po czym czwartego dnia go wyjąć. Niech przyrządza na niej wszystkie swoje potrawy(…). Ponadto do wszystkich napojów (…) powinien wkładać agat”. („Physica” Dzieło św. Hildegardy z Bingen)

Według niej agat przy stałym kontakcie ze skórą ułatwia płynne i mądre wypowiedzi:

„Jeśli ktoś nosi przy sobie ten kamień, winien położyć go na nagiej skórze, aby się rozgrzał, a jego natura uczyni człowieka kompetentnym, rozumnym i mądrym w mowie(…)”.(„Physica” Dzieło św. Hildegardy z Bingen)

Sposób użycia: nosić agat przy skórze. Można pić wodę z agatem: włożyć kamień do dzbanka z wodą na 3 dni i tę wodę pić kilka razy dziennie oraz używać do gotowania potraw.

Należy pamiętać aby każdy kamień co ok. 3 dni umyć pod bieżącą wodą i wystawić na promieniowanie słoneczne.