- 1
- |
- 2
Zioła i przyprawy to bardzo ważny składnik diety w koncepcji św. Hildegardy. Benedyktynka opisała działanie co najmniej kilkudziesięciu roślin, które mogą pomóc przy konkretnych dolegliwościach lub wzmocnić organizm całościowo. Czasami wystarczy regularnie spożywana szczypta naturalnej przyprawy, by po pewnym czasie dostrzec pozytywne efekty dla zdrowia i samopoczucia. Przedstawiamy kilka najpopularniejszych ziół i przypraw św. Hildegardy.
Zioła świętej Hildegardy właściwości
W „apteczce” św. Hildegardy znajdziemy wiele ziół o różnorakich właściwościach. Najważniejsze, że możemy wspierać dzięki nim niemal każdy układ naszego organizmu. Warto poznać przede wszystkim bertram i galgant. Pierwszy z nich to specyfik o szerokim spektrum działania. Po pierwsze, oczyszcza układ trawienny, dzięki czemu przyczynia się do lepszego wchłaniania składników odżywczych i poprawy parametrów krwi. Ponadto wzmacnia układ odpornościowy i może wpływać na lepsze samopoczucie. Bertram słynie również z dobroczynnego działania na układ nerwowy. Natomiast korzeń galgantu to specyfik „nasercowy”. Ma silne właściwości rozkurczowe, dzięki czemu może zapobiegać zawałom i udarom. Szybko redukuje też bóle serca. Będzie stanowił również wsparcie przy przeziębieniach, bólach miesiączkowych czy grypie. Warto wspomnieć także o dyptamie, który poprawia krążenie i może pomóc w usuwaniu kamieni nerkowych. Oczywiście spis hildegardiańskich ziół jest o wiele bardziej obszerny. I tak, cynamon cejloński może pomóc przy zaburzeniu przemiany materii, przy zaburzeniach koncentracji – gałka muszkatołowa, przy złym samopoczuciu – hyzop, przy problemach z płucami – miodunka plamista, przy problemach ze słuchem i gardłem – siekane ziele szanty. Warto sprawdzać opisy poszczególnych produktów, aby znaleźć zioła dopasowane do potrzeb naszego organizmu i zapoznać się ze sposobem ich stosowania.
Dieta św Hildegardy jadłospis
Nie zapominajmy, że w koncepcji św. Hildegardy ważne są nie tylko dodatki w postaci ziół i przypraw, ale przede wszystkim zdrowy styl życia i racjonalne żywienie, oparte na różnych grupach produktów spożywczych. Warto wymienić kilka najważniejszych składników diety benedyktynki. Ulubionym zbożem św. Hildegardy jest orkisz, który zawiera wiele cennych substancji odżywczych, w tym rodanind działający jak naturalny antybiotyk. To na bazie orkiszu wypieka się chleby i ciasta, przygotowuje makarony czy kluski. Co bardzo ważne, prawdziwy orkisz nie zmienia smaku potraw. Można gotować i piec zdrowiej z tą samą przyjemnością jedzenia. Zachęcamy do zapoznania się z naszą podstroną “dieta św. Hildegardy jadłospis”, gdzie zamieściliśmy wiele przepisów na potrawy i desery z wykorzystaniem hildegardiańskich produktów. Kolejny ważny składnik w diecie mniszki to kasztany jadalne. Marony, ponieważ tak inaczej się je nazywa, znajdują się obok orkiszu na liście trzech najzdrowszych, hildegardiańskich produktów. Św. Hildegarda zalecała kasztany jadalne na każdą słabość. Można kupić je w formie suszonej, gotowanej lub w postaci mąki. Jeszcze jednym ważnym elementem diety jest koper włoski, który wspomaga trawienie i zapobiega dolegliwościom trawiennym. W grupie podstawowych składników znajdują się także bertram i galgant, które w diecie mniszki stosuje się codziennie w umiarkowanych ilościach. Chociaż opisane produkty mogą mieć duży wpływ na poprawę zdrowia, nie można zapominać, że koncepcja św. Hildegardy jest o wiele bardziej rozbudowana i dla uzyskania optymalnych efektów warto poznać także inne dobroczynne składniki diety oraz ich właściwości. Będą w tym pomocne publikacje, które oferujemy w naszym sklepie internetowym.
Zioła św. Hildegardy na stawy
Problemy ze stawami i kośćmi to ostatnio jedno z popularniejszych schorzeń, warto zatem dowiedzieć się jakie zioła zalecała w tym przypadku św. Hildegarda. Jednym z hildegardiańskich specyfików, który dobrze wpływa na stawy jest mieszanka z selerem. To kompozycja roślin i przypraw, która może pomóc rozprawić się bólami reumatycznymi. Według św. Hildegardy, tak skomponowana mieszanka zwalcza artretyzm. Może okazać się też skuteczna w zapaleniu stawów, artrozie, a nawet przy chorobie Parkinsona. Stosuje się ją również przy zakwaszeniu organizmu. Mieszanka dostępna jest w formie sypkiej lub w formie tabletek. Na kości, zdaniem świętej pomoże też ziele tysiącznika. To przede wszystkim pomoc przy kuracjach po złamaniach, ale może działać wspomagająco także przy reumatyzmie i artretyzmie.
Zioła św Hildegardy na jelita
Zdrowie zaczyna się od jelit” – to zdanie słyszymy coraz częściej. Dlatego wiedza o ziołowych mieszankach wspomagających trawienie jest kluczowa dla naszego samopoczucia. Pisząc o hildegardiańskich specyfikach na jelita, nie sposób pominąć jednej z najpopularniejszych mieszanek – mieszanki z wszewłogą górską. Sporządzanie z niej, z miodu i gruszek złocistego musu, to dla wielu osób coroczny rytuał oczyszczający. Takie powidła, zdaniem św. Hildegardy „cenniejsze niż złoto”, pomagają usunąć złogi z jelit i pozbyć się z nich pleśni. W ten sposób kuracja przyczynia się także do poprawy odporności, złagodzenia migren i do ogólnej poprawy kondycji organizmu. W przypadku problemów żołądkowych można sięgnąć po konkretne mieszanki, skomponowane na różne dolegliwości. Mieszanka z biedrzeńcem może być pomocna w przypadku nudności i przy chorobie lokomocyjnej, ma działanie przeciwwymiotne. Na usprawnienie trawienia polecana jest mieszanka z rutą i szałwią. Może okazać się skuteczna w przypadku zgagi, a także bólów wywołanych nadkwasotą żołądka. Naturalne wspomaganie trawienia zapewnią też babka płesznik, ziele bylicy i nieodzowny składnik w hildegardiańskiej kuchni, czyli bertram.
Zioła św. Hildegardy na odchudzanie
Św. Hildegarda nie zostawiła konkretnych receptur ziołowych na odchudzanie. Należy spojrzeć na ten proces znacznie szerzej. Dla poprawy zdrowia i sylwetki warto wdrożyć ogólne zasady koncepcji żywieniowej mniszki. Zarówno prawdziwy orkisz, jak i kasztany jadalne, koper włoski, a także hildegardowe przyprawy sprzyjają regulacji procesów metabolicznych, uregulowaniu trawienia i lepszemu przyswajaniu składników odżywczych, co może pomóc w zrzuceniu kilku zbędnych kilogramów. Nie należy zapominać również o innych hildegardiańskich zasadach: o odnalezieniu równowagi, umiaru, własnego rytmu snu oraz odpoczynku i ruchu. Ponownie zachęcamy do przeczytania publikacji, w których znajduje się więcej podstawowych faktów na temat koncepcji benedyktynki. Książki można zamówić w naszym sklepie.
Czego nie jeść wg św. Hildegardy?
Św. Hildegarda zalecała unikanie zaledwie kilku produktów spożywczych: wieprzowiny, węgorza, brzoskwiń, śliwek, surowych gruszek, truskawek, soczewicy czy pora. Dieta mniszki opiera się na jedzeniu z umiarem składników z każdej grupy produktów spożywczych. Jej podstawa to orkisz i warzywa.
Jakie przyprawy poleca św. Hildegardy?
Św. Hildegarda opisała w swoich dziełach wiele przypraw o dobroczynnym działaniu. W codziennej hildegardiańskiej diecie stosuje się przede wszystkim bertram, usprawniający trawienie i zwiększający przyswajalność składników odżywczych oraz galgant, który pozytywnie wpływa na pracę serca. Popularny jest także dyptam, który dobrze działa na układ krwionośny,
Na czym polega dieta świętej Hildegardy?
Dieta św. Hildegardy polega na umiarze, doborze odpowiednich produktów spożywczych, a także na ich właściwym przygotowaniu. Trzy najważniejsze składniki diety św. Hildegardy to prawdziwy orkisz, kasztany jadalne i koper włoski. Ważne jest również korzystanie z dobroczynnych właściwości przypraw np. dyptamu, bertramu i galgantu.
Co to jest medycyna Hildegardy?
Medycyna św. Hildegardy to koncepcja zdrowia opisana przez mniszkę w jej licznych dziełach. Polega na stosowaniu odpowiednich produktów spożywczych, ale również m.in. na poszukiwaniu umiaru między pracą i odpoczynkiem, dbaniu o równowagę duszy i ciała, czy też o właściwy sen. To holistyczna koncepcja zdrowia.
Co to jest Bertram i Galgant?
Bertram i galgant to dwie, najważniejsze przyprawy w diecie św. Hildegardy. Bertram działa wielotorowo, przede wszystkim może poprawiać trawienie, oczyszczać jelita, zwiększać wchłanianie składników z pożywienia i poprawiać działanie układu immunologicznego. Z kolei galgant może zapobiegać udarom i zawałom, a także redukować bóle serca, ma działanie rozkurczowe.