Sałatę można zastąpić roszponką, która należy do rodziny kozłkowatych i również znajduje zastosowanie w kuchni św. Hildegardy. Ważne jest, by zielone listki sałaty dobrze przeszły marynatą, dzięki czemu stanie się ona pożywna i lekkostrawna. Jeszcze tylko ziarna orkiszu i mamy pełnię smaku.

Składniki: kilka łyżek dobrze ugotowanych ziaren orkiszu, 1-2 główki sałaty z pola (bez sztucznych nawozów), pół szklanki oleju np. słonecznikowego, 1-2 łyżki jasnego octu winnego lub jabłkowego, szczypta nierafinowanego trzcinowego cukru i soli bez antyzbrylaczy, zioła św. Hildegardy do sałatek (lub ząbek czosnku, drobno posiekany koper).

Przypominamy jak prawidłowo ugotować orkisz: ziarna delikatnie płuczemy, osączamy i zalewamy chłodną wodą na noc. Namaczanie nie jest konieczne, ale poprawia strawność ziaren. Rano orkisz zalewamy świeżą wodą w proporcji 1:3 i gotujemy na wolnym ogniu aż stanie się miękki i niektóre ziarna popękają. Jeśli woda odparuje za wcześnie uzupełniamy ją. Gotowanie zajmuje nawet godzinę, ale możemy ugotować więcej ziaren i nadwyżki zamrozić, co znacząco skróci czas przygotowywania kolejnych posiłków. Po ugotowaniu dobrze jest zostawić ziarna pod przykryciem na 20 minut do napęcznienia (koniecznie bez wody, by nie straciły smaku). Dodajemy je potem do chleba czy sałaty, gotujemy na nich habermus (przepis znajdziecie na blogu).

Sałatę dokładnie myjemy i osączamy. Jej rozdrobnione liście mieszamy z nierafinowanym olejem (dzięki temu nie zwiędnie nam na talerzu). W osobnym naczyniu mieszamy ocet, cukier trzcinowy, sól oraz rozgnieciony czosnek/posiekany koper czy zioła św. Hildegardy. Marynatę dodajemy do sałaty, mieszamy. Przed podaniem posypujemy ziarnami orkiszu.

Pyszna z kurczakiem w maśle szałwiowo-hyzopowym o czym w kolejnym poście - zaglądajcie.

Polecamy oczywiście stare, niezmodyfikowane odmiany orkiszu - do kupienia w sklepie wraz z przyprawami św. Hildegardy do sałatek w wygodnym opakowaniu.