PRZYPRAWY ŚW. HILDEGARDY

Cynamon (łac. Cinnamomum zeylanicum) to ważna przyprawa kuchenna pomocna przy zaburzeniach przemiany materii, czy zaburzeniach regulacji hormonalnej. Korzystnie wpływa na trawienie i oddychanie, związki zawarte w tej przyprawie mają działanie antyseptycze i grzybobójcze.

Dyptam (łac. Dictamnus albus) poprawia ukrwienie. Pomocny przy problemach zdrowotnych związanych z podwyższonym poziomem cholesterolu. Stosowany pomocniczo przy kamieniach nerkowych oraz żółciowych.

Fastentee to herbata ziołowa polecana w diecie św. Hildegardy.

Galgant (łac. Alpinia officinarum), w medycynie św. Hildegardy figuruje jako przyprawa „nasercowa”, ale świetnie sprawdza się również przy dolegliwościach miesiączkowych, stanach wyczerpania i osłabienia. Jest także dobrym środkiem na mdłości.

Galgant (łac. Alpinia officinarum) wykazuje właściwości rozkurczowe, w medycynie św. Hildegardy figuruje jako przyprawa „nasercowa”, ale świetnie sprawdza się również przy dolegliwościach miesiączkowych, stanach wyczerpania i osłabienia.

Galgant (łac. Alpinia officinarum), w medycynie św. Hildegardy figuruje jako przyprawa „nasercowa”, ale świetnie sprawdza się również przy dolegliwościach miesiączkowych, stanach wyczerpania i osłabienia. Jest także dobrym środkiem na mdłości.

Gałka muszkatołowa (łac. Myristica fragrans) jest jedną z najbardziej uniwersalnych przypraw, która wykazuje działania wspomagające trawienie, zmniejszające ospałość, czy problemy z koncentracją. Nie stosować ilości większej niż podano.

Goryczka żółta (Gentiana lutea) - według literatury św. Hildegardy goryczka wspomaga organizm przy bólach i osłabieniu serca.

Każdego dnia towarzyszą nam nowe wyzwania, stres i pośpiech. Dla odprężenia i wzmocnienia układu nerwowego św. Hildegarda z Bingen zaleca herbatkę balsamiczną z koprem włoskim. Stosować w stresie, przy wewnętrznym niepokoju oraz w stanie napięcia.

Języcznik wg Hildegardy pomocny w spadku formy psychofizycznej po przebytej traumie.

Hyzop (łac. Hyssopus officinalis) jest przyprawą „na dobre samopoczucie”, pomocną na smutek, melancholię, depresję. Poleca się go również wspomagająco przy dolegliwościach wątroby i płuc, czy przy uciążliwym kaszlu oraz do oczyszczania krwi.

Według literatury, kmin rzymski (łac. Cuminum cyminum), poprzez wysoką zawartość minerałów wspomaga wydzielanie soków trawiennych, zwalczanie mdłości oraz wpływa korzystnie na układ krwionośny człowieka. Działa napotnie oraz moczopędnie. Ułatwia przyswajanie białka, pomaga na dolegliwości skórne, czy duszności.

Koper włoski (łac. Foeniculum vulgare) zawiera olejki eteryczne, które łagodzą skurcze, usuwają śluzy i oczyszczają jelita z gazów. Ma także właściwości antyseptyczne, dzięki czemu zapobiega rozwojowi bakterii.

Korzeń goryszu pomocny jest przy stanach zapalnych zatok, oskrzeli lub przy gorączce.